De grote tekeningen van Margriet Thissen nemen je als kijker op. Je kan er als het ware zo inwandelen. Bomen, bossen, water, spiegeling en stilte. In de monumentale landschappen geen mensen. Alleen de natuur heeft Margriet Thissen ingezet om deze houtskooltekeningen te maken. De maat van het werk is zowel overweldigend als functioneel: noodzakelijk om de fascinatie voor de schoonheid en de werking van de natuur op de kijker over te brengen. Het handschrift, de diverse tekenlijnen, abstractie en figuratie alles komt in deze maat tot zijn recht.
Naast de landschapstekeningen maakt Margriet Thissen geregeld levensgrote menselijke figuren. Deze mensen zijn in zichzelf gekeerd, zich niet bewust van de kijker, met de ogen afgewend of gesloten. Een inhoudelijke verbreding: landschap en mens. Het zoeken naar puurheid, onbedorven schoonheid. Schuilt daar de reden waarom de figuren vaak kinderen zijn? Je ervaart als kijker onontkoombaarheid, dwangmatigheid. De mensen en de landschappen moet Margriet Thissen tekenen om haar wereld in evenwicht te brengen. In alle werken proef je de concentratie waarmee zij haar onderwerpen, het landschap en de figuur, benadert.
Ada de Koning